Żyworódka pierzasta
- Szczegóły
- Piotr Smażyński
Żyworódka pierzasta (bryophyllum pinnatum) to znana bylina doniczkowa, często hodowana w celach ozdobnych. Jednak o wiele bardziej cenne są jej właściwości lecznicze.
Surowcem leczniczym jest sok, zawierający flawonoidy, katechiny, witaminę C, makro- i mikroelementy, takie jak: glin, żelazo, magnez, potas, krzem, mangan i miedź.
Sok ten (podobnie jak sok z aloesu) jest stymulatorem biogennym. Wykazuje działanie bakteriobójcze i pobudza regenerację uszkodzonych tkanek. Właściwości te znajdują zastosowanie w leczeniu trudno gojących się ran, oparzeń, odleżyn i wrzodów. Używana jest też do leczenia zapalenia błon śluzowych oraz paradentozy. Sok z surowych liści używany jest w trudno tamowalnych krwotokach, w schorzeniach ginekologicznych, takich jak np. leczenie nadżerek. Maść wykorzystywana jest w chirurgii przy przeszczepach skórnych oraz przy powikłaniach pooperacyjnych.
Oto konkretne przykłady zastosowań tej interesującej rośliny.
W zastosowaniu zewnętrznym:
- oparzenia – używać wyłącznie świeży sok, można zmieszać z linomagiem w proporcji 2 części soku do 1 części linomagu
- wągry, pryszcze, trądzik – zmywać sokiem lub nalewką
W zastosowaniu wewnętrznym:
- chrypka – ssać liść przez 15minut kilka razy dziennie po jedzeniu
- grypa – zjadać liść lub pić sok 4-5 razy dziennie po 20 kropli przed jedzeniem
Właściwości lecznicze żyworódki pierzastej zostały potwierdzone wieloma badaniami, między innymi w Australii.
opracowano na podstawie: bazy MEDLINE oraz materiałów własnych