Pasożyty jelitowe
- Szczegóły
- Grażyna Bogdanowicz
- Odsłony: 3965
Wiele dolegliwości i poważnych schorzeń bierze swój początek w jelitach. Dlatego należy zwracać szczególną uwagę na ich stan i objawy czynnościowe, które mogą świadczyć o zaburzeniach i przeciążeniach substancjami toksycznymi. Zadbajmy też o prawidłowe, codzienne wypróżnienia. Duża grupa pasożytów wewnętrznych i wewnętrznych prowadzi życie w ludzkim organizmie, zwłaszcza w jelitach. Ale tylko niektóre są poważnym problemem.
Są to:
- tasiemiec uzbrojony ”Taenia solium”, tasiemiec nieuzbrojony ”Taenia saginata” oraz tasiemiec karłowaty ”Taenia Hymenolepis nana” - pasożyty te osiągają długość do kilkunastu metrów (karłowaty do 5 metrów) i koczują w jelitach,
- glista ludzka „Ascaris lumbricoides” - osiąga długość 40 cm i ma kształt obły, nitkowaty i żyje w jelicie cienkim,
- owsik ”Oxyuris vermiularis” - nitkowate białe robaki długość 10 mm, pasożytują w jelicie cienkim i grubym,
- wielkouściec jelitowy „lambia intestinalis” - jednokomórkowy orzęsiony pierwotniak, żyje w jelicie cienkim, czasami znajdujemy go w drogach żółciowych,
- pierwotniak „Toxsoplazma gonidii” - wywołuje toksoplazmozę, żyje w jelicie cienkim, ale przenika do naczyń krwionośnych z krwią przenoszony jest do tkanek i mózgu,
- pierwotniak tropikalny „Entamoeba histolytica” - żyje w jelicie grubym i często przenika do wątroby i płuc.
Pasożyty jelitowe żywią się pokarmami, które spożywają ich nosiciele. Najczęściej umiejscawiają się w jelicie cienkim, gdyż tu odbywają się intensywne procesy trawienne. Powstają tam substancje odżywcze łatwo przyswajalne przez robaki i jest odpowiedni dla nich odczyn pH. Toksoplazmoza żywi się krwią, przenika do krwiobiegu, obniżając aktywność układu immunologicznego ze wszystkimi tego konsekwencjami.
Najbardziej szkodliwe dla nosicieli są produkty przemiany materii pasożytów - wydzielane przez nie związki toksyczne. Organizm uważa je jako obce i rozpoczyna walkę. Objawy walki to ciągła biegunka, często z domieszką krwi, powodująca odwodnienie organizmu, zaburzenie równowagi kwasowo-zasadowej, złe przyswajanie substancji odżywczych, utrata wagi. Występują też bóle brzucha, wzdęcia, nudności, nadżerki i stany zapalne w jelitach, bóle wątroby. Bardzo groźnym objawem jest reakcja alergiczna na wydaliny pasożytów, np. ataki dychawicy oskrzelowej, obrzęki w obrębie twarzy i odczyny skórne. Diagnostycy często nie utożsamiają takich objawów, jak: bole głowy, ogólne osłabienie, bóle stawowe, anemia z niedoboru żelaza, leukocytoza, chora wątroba, z występowaniem pasożytów. Opisane objawy mogą mieć bardzo łagodne objawy co też utrudnia rozpoznanie. Należy jednak zawsze zasięgnąć porady u lekarza. Ważne jest wykonanie niezbędnych badań w celu rozpoznania naszego wewnętrznego wroga i rozpoczęcia odpowiedniego leczenia.